De Tibetaanse geneeskunde kent een lange traditie. De originele teksten waarop de geneeswijze is gebaseerd, Ghyü Zhi ('De Vier Medische Teksten'), zijn toegeschreven aan de Medicijnboeddha. In de 7e eeuw werden deze teksten in Tibet bekend waar ze zijn geïntegreerd in de reeds bestaande Bön traditie. De Medicijnboeddha is een manifestatie van Boeddha zelf. In de Tibetaanse medische geschiedenis wordt hij gezien als de Helende Boeddha, die de oorspronkelijke Tibetaanse geneeskunde onderwees. De Tibetaanse master Yuthog Yonten Gonpo (708-833), bekend als de grondlegger van de Tibetaanse geneeskunde, breidde het systeem uit met medische kennis vanuit andere landen zoals India en China. Dit leidde uiteindelijk tot wat nu bekend staat als Tibetaanse geneeskunde.
 

  Na de inval van China in Tibet in 1959 heeft Z.H. de 14e Dalai Lama in India veel instellingen heropgericht om de unieke Tibetaanse cultuur te behouden en te bevorderen. Eén van de medische instituten, het Men Tsee Khang (Tibetaans Medisch en Astrologisch Instituut van Z.H. de Dalai Lama) is opnieuw gevestigd in 1961 in Dharamsala. Momenteel heeft het Men Tsee Khang bijna 50 vestigingen in India en Nepal. In 1992 heropende Dr. Trogawa Rinpoche het Chagpori Medical College in Darjeeling, India. Chagpori was één van de oudste medische universiteiten van Tibet, in 1696 opgericht door de Vijfde Dalai Lama in Lhasa.
 

  Uitgebreide informatie over de geschiedenis van de traditionele Tibetaanse geneeskunde kunt u vinden op de website van Men Tsee Khang , het Tibetaans Medisch en Astrologisch Instituut in Dharamsala, India.